Ayse stroomt door binnen Transfore
Vanuit de gevangenis via de FPK naar de FPA, nu een kamer in een beschermde groepswoning en straks haar eigen huisje met ondersteuning van het forFACT team. Ayse heeft bij Transfore bijna alle stappen in de doorlopende keten van zorg doorlopen. Ze volgt nu een cursus als ervaringsdeskundige omdat ze met haar eigen ervaring mensen wil helpen en het stigma van de TBS wil bestrijden. Lees het verhaal van Ayse en andere betrokken van Dimence Groep in het bestuursverslag.
Nog een paar maanden en dan kan ze haar normale leven weer oppakken. Ayse kijkt er naar uit. “Ik hoop dan eindelijk de vrijheid te hebben waar ik eigenlijk al mijn hele leven voor strijd. Ik heb nooit mogen doen wat ik wilde doen, niet mezelf kunnen zijn. Mijn broer bepaalde alles. Daar werd ik opstandig van en dat werd meteen afgestraft. Ik ben van jongs af aan geestelijk en lichamelijk mishandeld en stond onder enorme druk. Geestelijk had ik het erg zwaar, liep al jarenlang de GGZ in en uit, maar werd daardoor helemaal niet meer serieus genomen door mijn familie. Toen ik met de dood werd bedreigd omdat ik na mijn uithuwelijking wilde scheiden, knapte er iets in mij en pleegde toen een wrede daad tijdens een psychose.”
Ayse werd veroordeeld tot 10 maanden detentie en TBS met voorwaarden. “Op een gegeven moment belandde ik daar in een isoleercel en dat was voor mij het omslagpunt. Ik dacht toen bij mezelf, waar ben ik mee bezig? Vrijheid was altijd mijn prioriteit en moet je mij nu eens zien. Achter slot en grendel, door mijn eigen schuld en door mijn gedrag maak ik het alleen maar erger. Vanaf toen ben ik gestopt met tegenwerken en gaan samenwerken.” Met als resultaat dat na bijna 3 jaren haar einddoel in zicht is: zelfstandig wonen onder begeleiding.
Stap voor stap richting herstel
Terugkijkend op de afgelopen jaren is Ayse trots. Het moeilijkste vond ze de 4 maanden in de FPK, in deze kliniek biedt Transfore de meest beveiligde en intensieve vorm van zorg. “Daar kwam al mijn spijt, verdriet en boosheid naar boven tijdens de behandelingen. Dat was nodig, de gifbeker moest leeg, maar deed ook erg veel pijn. Daarmee vergeleken voelde de FPA als een paradijs.” Deze verblijfsafdeling biedt intensieve langdurige zorg met een lager beveiligingsniveau. “Hier heb ik hard gewerkt en veel geleerd. Dat werd ook gezien door de behandelaren. Dat is prettig, dat zorgt voor vertrouwen over en weer. Ze behandelden mij met respect, veroordeelden mij niet en keken goed wat ik nodig had en betrokken mij bij de behandeling. Zo ging ik stapjes vooruit. Elke 3 maanden lieten ze mij tijdens de evaluatie weten of ik de volgende stap in het trajectplan kon zetten. Ik heb geleerd om geduldig te blijven. Ik ben vroeger te haastig geweest, wilde te veel. Maar ik weet nu dat dit je niet ver brengt. Stabiel blijven is belangrijker.”
Ze voelt zich sterk genoeg om zelfstandig te gaan wonen in een forensisch beschermde woning (FBW). Haar eigen spullen om zich heen, zelf boodschappen doen, zelf koken. Ayse is er aan toe. Dit wordt bevestigd door haar persoonlijke begeleider vanuit Transfore, Jolanda Olthof. “Ayse is toe aan de volgende stap en heeft ook de juiste intrinsieke motivatie hiervoor.” Maar Ayse weet ook dat ze nog wel begeleiding nodig heeft. “Dat klopt. Het is goed voor mij om gezien en gehoord te blijven, dat ik even kan bellen als ik het lastig heb. Maar dan wel wat mij betreft met begeleiding vanuit de reguliere psychiatrie. Dat ga ik ook aangeven als mijn zaak in oktober weer voorkomt.”
Af van stigma als tweederangsburger
Ayse wil af van de stempel forensisch en TBS. “Alleen die naam en die titel, die geven al zo’n enorme stigma. Het doet mij zo pijn om als monster te worden gezien. Maar ik ben meer een patiënt dan een dader. Een mens met psychische problemen die door wanhoop gedreven enorm in de fout is gegaan. Jouw daad is anders dan jouw eigenschap weet ik nu. Als ervaringsdeskundige wil ik zorgen voor meer begrip in de maatschappij zodat we niet meer als tweederangsburgers worden gezien. Daar ga ik graag de strijd voor aan, zodat ik straks mijn echte eigen naam en foto in dit artikel kunnen staan.”
Op de foto Ayse* (fingeerde naam) met haar persoonlijke begeleider Jolanda Olthof