Adrie: "Ik snap nu niet meer dat ik dit mijn kinderen heb aangedaan"

Adrie* is 5 jaar geleden veroordeeld voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Hij is door een heel diep dal gegaan. Maar na 3 jaar gevangenisstraf en 1 jaar intensieve behandeling bij Transfore heeft hij weer vertrouwen in een toekomst zonder delicten. “Ik weet nu dat ik dergelijke seksuele daden niet nodig heb om me prettig te voelen. Dat maakt wat ik heb gedaan er niet minder erg door. Voor de slachtoffers, mijn eigen kinderen, is de impact enorm. Het liefst wil ik het goedmaken, maar dat kan natuurlijk niet. Wel hebben we weer contact.”

Adrie heeft de afgelopen maand zijn groepsbehandeling bij Transfore afgesloten. Een jaar lang heeft hij 4 dagen per week een groepsbehandeling gevolgd en daarna een half jaar deelgenomen een 1-daagse groepstherapie. Vanaf nu krijgt hij nog individuele behandelgesprekken en sluit hij online aan bij een terugvalpreventiegroep. “Ik zag als een berg op tegen de behandeling in groepsverband en dan ook nog 4 dagen per week. Dan ligt je hele sociale leven wel plat. Maar de behandelaren bij Transfore gaven aan dat dit echt het beste voor mij zou zijn. Daarom heb ik toch toegestemd. Ik wist dat ik stappen moest maken en wilde ook aan mijn slachtoffers laten zien dat ik serieus mijn probleem wilde aanpakken. In de 4-daagse behandeling ben ik heel diep gegaan. Met als resultaat dat ik heb geleerd om van me af te praten en hoe ik anders met problemen kan omgaan.”

Delictpreventie

Adrie weet nu dat het enorm belangrijk is dat je kunt praten over jezelf en over je gevoelens. “Ik was nooit een prater. Niets zeggen, dan praat je ook geen lariekoek. Zo ben ik opgegroeid. Maar hier moest ik wel praten. De behandelaren weten precies hoe ze je los moeten maken. Het deel van de behandeling dat me altijd bijblijft is de delictpreventie. Toen moest ik in mijn gedachten weer teruggaan naar het delict. Het was zwaar om onder ogen zien wat ik gedaan had. Ik snap nu niet meer hoe ik dat toen vredesnaam heb kunnen doen. Maar dat is wijsheid achteraf. Ik heb nu door de behandeling tools gekregen om beter met mijn emoties en problemen om te gaan. Ik heb echt moeten leren om ook weer de mooie kanten van mezelf te zien. Dat maakt dat ik me prettiger voel. Daardoor heb ik geen lusten nodig die me zouden kunnen aanzetten tot een delict. Dat maakt het dat ik nu gelukkig het leven in de maatschappij beter aankan.”

COSA-maatje

“Bij Transfore heb ik geleerd dat het delict als het ware is opgebouwd. Je eigen persoonlijkheid zit daar in, maar ook jouw vaardigheden om problemen op te lossen. Dat had ik thuis niet geleerd”, vertelt Adrie. “Door de behandeling weet ik nu dat je op een hele andere manier met problemen kunt omgaan dan ik toen heb gedaan. Dat het fijn en prettig voelt om van je af te praten. Om open te zijn en iemand te vertellen dat je ergens tegenaan loopt. Om te weten dat je het ook niet alleen hoeft op te lossen, dat je daar hulp bij kunt krijgen. Ik weet nu dat het oplucht als je met iemand praat. Ook nu mijn groepsbehandeling is afgelopen blijf ik daar ondersteuning bij houden door een COSA-maatje (een pool van vrijwilligers vanuit de reclassering) en van de regiebehandelaar van Transfore. Ook ga ik digitaal deelnemen aan de terugvalpreventiegroep. Ik blijf aan mezelf werken. En ik hoop dat het contact met mijn kinderen uiteindelijk ook steeds meer verbeterd.”

Hoofd omhoog

Adrie heeft tijdens zijn laatste groepsbehandeling een cadeau achter gelaten: een houten kunstwerk van bergen met de tekst:  ‘Kom je uit een diep dal en kijk je er als een berg tegenop, boven gekomen, heb je het mooiste en ruimste uitzicht. Dus hoofd omhoog.’ Heel toepasselijk vindt Adrie. “Het is echt een enorme zure appel waar je door heen moet. Het is heel verdrietig, maar het helpt wel. Teruggaan naar het delict dat je hebt gepleegd is enorm heftig. Maar als je dit hebt gedaan en met de opbouw bezig bent, dan geeft dat een heel bevrijdend gevoel. Een heel mooi moment als je dat achter je kunt laten. Dat doe je gelukkig niet alleen. Dat doe je met de groep en met de therapeuten. Je weet van elkaars achtergrond, hebt diepgaande gesprekken en je uit heel veel emoties naar elkaar toe.”

Ervaringsdeskundige

Adrie overweegt om als ervaringsdeskundige aan de slag te gaan en daarmee andere plegers van seksueel grensoverschrijdend gedrag te ondersteunen. “Ik weet als geen ander hoe moeilijk je het kunt hebben met jezelf, hoe diep je dan zit. Vol met schaamte en schroom. Ik weet hoe zwaar dat voelt, maar ook hoe je het moet oppakken. Je komt op een gegeven moment op een punt waarvan je zegt: ik mag er weer zijn. Dat wil ik aan iedereen meegeven die misschien een behandeling nodig heeft.

*) De naam van de Adrie is gefingeerd wegens privacy redenen